Μάρτιος
O Μήνας που έβαλε την Γρια στο Καζάνι.
ΣΤΑ ΦΑΡΑΣΣΑ ΓΙΑ ΤHΝ 1η ΜΑΡΤΊΟΥ ΈΛΕΓΑΝ ΔΙΆΦΟΡΑ:
Την πρώτη Μαρτίου έδεναν στο χέρι ένα πολύχρωμο ΡΑΦΊΔΗ κλωστή για να μην τους πιάνει αρρώστια και να μην μαυρίζουν και το Μάιο το κρεμούσαν έξω από την εκκλησία σε κάποιο δένδρο. Επίσης οι γυναίκες την πρώτη Μαρτίου πρωί χαράματα έπαιρναν στάχτη και την πετούσαν στις αυλές των άλλων σπιτιών κρυφά, και έλεγαν. Ο ΜΆΡΤΗΣ ΣΙΜΆΣ,ΤΣΕ ΟΙ ΨΊΛΟΙ ΣΗ ΣΑΣ δηλ, “ο Μάρτιος σε εμάς, και οι ψείρες σε εσάς” πίστευαν πως έτσι χάνονται οι ψύλλοι. Μπαίνοντας ο Μάρτης έλεγαν οι γέροι, ¨εν να μπάση τι γρέ σο χαριένη. Ο Μάρτης θα βάλει την γριά στο καζάνι.
Κάποτε μια γριά είχε μερικές κατσίκες. Ο χειμώνας ήταν βαρύς και δεν μπορούσε να τα βγάλει έξω, μόλις μπήκε ο Μάρτιος λέγει! ΜΑΡΤΗ ΠΡΊΤΣ ΣΑ ΜΟΥΣΤΆΚΙΑ ΣΟΥ, Έπιασε και των κατσικιών το στόμα κάντε, ΠΡΊΤΣ ΣΤΟΝ ΜΆΡΤΗ, γιατί γλιτώσαμε τον χειμώνα. Θύμωσε πάρα πολύ ο Μάρτης και λέγει στον Φλεβάρη δώσε μου δύο ημέρες από της ημέρες σου, να βάλω την γριά στο καζάνι. Έτσι ο Φλεβάρης έδωσε 2 μέρες από τις μέρες του και έμεινα κουτσός. Γιαυτό και τον αποκαλούν και κουτσοφλέβαρο.
Κάποια στιγμή που η γριά άρμεγε τα κατσίκια, με καλό καιρό, ξαφνικά χάλασε ο καιρός, Συννέφιασε μαύρισε και άρχισε να βρέχει καταρρακτώδης, με ανεμοθύελλα, χαλάζι, δυνατός αέρας, κρύο, παγωνιά. Η γριά τα έχασε, δεν ήξερε τι να κάνει, Από τον φόβο της για να γλιτώσει έχυσε το γάλα από το καζάνι και μπήκε κάτω.
Από το πολύ κρύο και την παγωνιά που έκανε, πάγωσε η γριά και έγινε κούτσουρο.
Γι’ αυτό τον Φλεβάρη τον λένε ΚΟΥΤΣΟΎΚΙ δηλ ΚΟΥΤΣΟΦΛΈΒΑΡΟ. γιατί έδωσε δυο μέρες στον Μάρτη και έμεινα με 28 μέρες. Στα Φάρασσα όταν ερχόταν ο Μάρτης οπωσδήποτε έπρεπε να κάνει κακοκαιρία.
Οι γονείς μου έλεγαν μια παροιμία για τον Μάρτιο!!!! ειπείν ο Μάρτης, έρ να μη πίκου σιμό σα εν’νέ, απίκου, σα δέκα εν’νέ,!! Τσε αν τσο πίκου σα δέκα εν’νέ, σα εικοσεν’νέ εν νανάρτου μο τον αραπά.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Είπε ο Μάρτιος, εάν δεν κάνω χειμώνα στις εννιά, θα κάνω στις δέκα εννιά,
και αν δεν κάνω στις δέκα εννιά, θα έρθω με το κάρο, στις είκοσι εννιά.
Τον Απρίλιο στα Φάρασσα άρχιζε να ανεβαίνει η θερμοκρασία, ήταν ο πιο ζεστός ανοιξιάτικος μήνας.
Έλεγαν.
ΣΑ ΔΕΚΑ ΠΈΝΤΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ ΤΟ ΒΟΥΒΆΛΙ ΦΊΝΗ ΤΟ ΈΣΙΝ ΤΟΥ.
Στις δέκα πέντε του Μάρτη το βουβάλι αφήνει το ταίρι του.
Στο κρύο τα βουβάλια κοιμούνται δύο, δύο κάτι που σήμερα πολύ δεν μπορούμε να το δούμε γιατί δεν υπάρχουν τα ζώα αυτά. Μόλις ανέβαινε η θερμοκρασία και έπιανε ζέστα χωρίζονταν, για αυτό έλεγαν την παροιμία.
ΚΑΛΌ ΜΉΝΑ Σε όλους
1η Μαρτίου 2018
